Sunday, September 13, 2009

Les passions de l'âme - Τα πάθη της ψυχής



Inuti bortglömda löfte söker jag finna den darrande skräckblandade lusten, själens dallring och jag söker ack vad jag söker finna trons förtvivlan så att jag kan ha förtroende på vad jag vill se, känna, bestyrka riktigheten av. Utan att förplikta mig själv att tro på . . . - min hjärnas illusioner. Den onåbara drömmen är den djuprotade sorgens hopp, den drunknande människans oanvända flytväst och innan tiden hinner kväva de bortglömda önskningars sorgsna klagosång, innan längtan bli som ett bortkastat öre, innan själens dallring blir den trolösa slavens drog, lyssna försiktigt på viskningen och minnas utan motstånd, känn touchen av den bekymmersfria, lekfulla vinden i ditt öra:

- Det är värt att känna att du lever utan att existera. En fågel är kärlekens avlägset hopp, försent, nu flög den iväg! Men! Se! En Eldfluga! Ljuset i mörkret innan den gyllene röda gryningen. Bakom ett berg, under en sten, i oceanens djup eller ännu längre, det finns någonting som väntar på att bli funnet, möjligen vad som är du, men du . . .



Τα πάθη της ψυχής

Μέσα στις ξεχασμένες υποσχέσεις ψάχνω να βρω την τρεμάμενη λαχταρά, το ρίγος της ψυχής και ψάχνω αχ πόσο ψάχνω να βρω την απελπισία της πιστής για να εμπιστευτώ αυτά που θέλω να δω, να νιώσω, να επιβεβαιώσω. Χωρίς να υποχρεώσω τον εαυτό μου να πιστέψει - τις αυταπάτες του μυαλού μου - . . . το άπιαστο όνειρο είναι η ελπίδα της ριζωμένης θλίψης, του πνιγμένου το άπιαστο σωσίβιο και πριν ο χρόνος πνίξει το παραπονεμένο τραγούδι των ξεχασμένων ευχών, πριν η λαχτάρα γίνει σαν μια πεταμένη δεκάρα, πριν το ρίγος της ψυχής γίνει το ναρκωτικό του απίστου δούλου, άκου προσεκτικά τον ψίθυρο, θυμήσου, χωρίς αντίσταση, νιώσε, το άγγιγμα του ανέμελου, χαιδιαρικου ανέμου στο αυτί σου:

- Αξίζει τον κόπο να νιώσεις τι σημαίνει να ζεις χωρίς να υπάρχεις. Ένα πουλί είναι της αγάπης η μακρινή ελπίδα, πάει πέταξε . . . Να! Δες! Μια πυγολαμπίδα! Το φως στο σκοτάδι πριν την κόκκινη, χρυσή αυγή. Πίσω από ένα βουνό, κάτω από μια πέτρα, στα βάθη του ωκεανού και ίσως και πιο πέρα, υπάρχει κάτι που περιμένει να βρεθεί ίσως να είναι αυτό που είσαι εσύ, μα εσύ . . .

No comments: